Polskie przedsiębiorstwa w swojej działalności zajmują się głównie usługami i produkcją na rynek krajowy i są mało zinternacjonalizowane, w porównaniu do innych państw Unii Europejskiej. Podejmując sprzedaż za granicę, większość polskich firm kieruje swoje dobra do państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Pomimo aktywności sektora MMŚP w skali europejskiej oraz korzystania z różnych programów finansujących działania dedykowane internacjonalizacji przedsiębiorstw, to eksport polskich firm poza UE jest w dalszym ciągu niewielki, co m.in. ogranicza ich rozwój i próby kreowania globalnych marek i rozpoznawalności ich jako polskie. Problemami z którymi borykają się polskie MMŚP planujące eksport, to przede wszystkim ograniczony dostęp do informacji na temat działania rynków i ich klientów oraz bariery językowe, prawne, regulacyjne, taryfowe i pozataryfowe. Okazuje się, że Polonia jest często pierwszym klientem dla polskiego eksportera. To zazwyczaj, za pośrednictwem Polonii polskie firmy znajdują dostęp do zagranicznych odbiorców. Taki początek ekspansji na eksportowym rynku wybierają głównie firmy sektora MMŚP. Dzięki współpracy z Polonią, polscy przedsiębiorcy niwelują wspomniane wyżej bariery i problemy. Jednak poziom i skala współpracy z Polonią jest wciąż zbyt mała, często oparta na przypadkowości. Brakuje systemowych i dedykowanych programów wsparcia dla polskich przedsiębiorców wykorzystujących potencjał i wiedzę Polonii. W szczególności brakuje pomysłu na współpracę z Ameryką Północną, która jest najbezpieczniejszym i najbardziej konsumpcyjnym rynkiem na świecie oraz największym odbiorcą dóbr europejskich.